Fehmi Koru*
Bir mühlet cezaevinde konuk edildiği ABD’de hayatını sürdüren Sezgin Baran Korkmaz (SBK) ile Fatih Altaylı’nın mülakatını baştan sona ben de izledim. Hem de gözümü kırpmadan, tam üç saat…
İki milyona yakın insan izlemiş mülakatı.
Programa “Bakan Soylu kimin ’50 milyon dolar borcunu sil’ dedi?” başlığı konulmasının çok izlenmede katkısı olmuştur.
Başlıktaki sorunun yanıtını biliyoruz: Ortak olduğu bir şirkette başka ortaklarla ihtilafa düşen iş insanı İnan Kıraç, hisselerini kendi ismine alması için SBK’yı görevlendirmiş; o da payları 60 milyon dolara devralmış. Kıraç’tan “Aferin” bekleyen SBK, İçişleri Bakanlığı’na çağrılıp bakan Süleyman Soylu tarafından payları karşılıksız devretmesi yolunda uyarılmış…
Soylu, bunun ‘devlet meselesi’ olduğunu söylüyormuş…
Uyarı görevini Soylu’ya bizzat Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan vermiş… Erdoğan önce Adalet Bakanı Abdülhamid Gül’ü görevlendirmiş fakat o “Adaletin alanına girmiyor” gerekçesiyle misyonu kabul etmeyince, Soylu devreye girmiş… [Abdülhamit Gül bir müddet sonra koltuğundan oldu zati.] Bu ortada, SBK’nın iktidarla ortasını düzeltmek için para karşılığı ortaya girmeye talipler çıkması üzere detaylar var lakin temel mevzu daha değerli.
SBK’nın adının İnan Kıraç’la bir ortada anıldığını birinci işittiğimden beri yaşadığım şaşkınlık, ikili ortasındaki ihtilafın tahlili için Erdoğan’ın devreye girdiğini, bakanlarını yönlendirdiğini öğrenince daha da büyümüştü.
Mülakattan teyidini aldığım bağlantıya hala şaşırıyorum.
İnan Kıraç sıradan bir iş insanı değil. Koç Holding bünyesindeyken namı yürümüş, kendi holdingini kurunca namı yeterlice büyümüştü.
Galatasaray kulübünde iplerin onun elinde olduğu, kulübe liderlerin onun onayıyla seçildiği daima söylenegelmiştir.
Siyasetle de ilgiliydi İnan Kıraç. AK Parti iktidarını bir türlü içine sindirememişti.
Medya ile bağını daha 28 Şubat (1997 sonrası) günlerinde öğrenmiştik. Cumhuriyet gazetesinin sahibi olan vakfın idare şurasında bulunuyormuş; gazete ne vakit düşünceye düşse maddi gücüyle sorunu o çözüyormuş…
Onun gazetenin idaresinde bulunduğu devrin öyküsü doktora tezi yapılsa yahut senaryosu yazılıp beyaz perdeye aktarılsa yeridir.
AK Parti’nin askeri vesayete son vereceği argümanıyla gittiği ve %58 oyla geçen 12 Eylül 2010 referandumunda, İnan Bey’in, var gücüyle sandıktan “Hayır” çıkması için çalıştığı biliniyor.
Referandumdan bir yıl sonra yapılan genel seçimde, CHP’nin AK Parti’den iktidarı alacak bir muvaffakiyet göstereceğine inanıyor ve isteyenle bu bahiste teze giriyordu İnan Kıraç. Cumhuriyet’e bunu sağlamak için gaz verdiğini gazetenin muharrirleri ifşa etmişti.
Gazete yazarlarından Cüneyt Arcayürek, seçimden 15 gün evvel -12 Haziran 2011’de- sağlam kaynakları olan bir iş beşerinin CHP’nin iktidara geleceği savını ve aksini düşünenlerle bahse girdiğini duyurmuştu.
İsmini açıklamadığı iş insanı, Arcayürek’e, “İddiayı kaybedersem ne isterseniz lakin ne isterseniz alırım” da demiş…
“Kim olabilir bu iş insanı?” sorusunun yanıtını biliyordum ve yazdım da. Rahmetli Arcayürek iki gün sonra o ismi açıkladı esasen: İnan Kıraç. Tıpkı yazısında, gazetenin bir diğer müellifinin, Leyla Tavşanoğlu’nun, o sırada bulunduğu Washington’da, idareden bir isimden, “AK Parti’nin oy oranı %38’de kalacak” mesajı aldığı bilgisini de verdi Arcayürek…Kıraç’ın ‘güvenilir kaynağı’ da böylelikle deşifre edilmiş oldu.
O günlerde, Ankara’da, Amerikalı diplomatların da emsal beklentileri paylaştıkları kulaklara gelmekteydi.
Seçimde ne oldu?
Bir evvelki genel seçimde %46.58 olan oyu %49.83’e çıktı AK Parti’nin…
İnan Kıraç bahse girdiklerine vaatlerini yerine getirmiş midir?
SBK’nın anlattıklarına bakarak, “Sanmam” diyorum.Herhalde şaşkınlığımın sebebini anlamışsınızdır: Yeminli bir AK Parti aykırısı olduğu bilinen, 28 Şubat’taki gayretlerine ek olarak, sonrasında AK Parti’nin başarısız olması için var gücüyle çalışan birine neden arka çıkar AK Parti genel lideri da olan Cumhurbaşkanı Erdoğan? Kıraç hisselerine bedavaya sahip olabilmek için çabalarken, İçişleri Bakanı Soylu, SBK’ya, neden “Bu, devlet meselesi” der? Bu soruların karşılıklarını biliyorum, lakin tekrar de şaşırıyorum işte.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.